Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Τζαμάλες στο Γραμμένο και στα Γιάννενα.

Τζαμάλα ή τζόρα είναι η αποκριάτικη φωτιά που ανάβουν τα παιδιά (αλλά και οι μεγάλοι) τις δυό Κυριακές της Αποκριάς, τη μικρή ή πρώτη Αποκριά και τη μεγάλη ή δεύτερη Αποκριά. (Ή κρεατινή και τυρινή αντίστοιχα). Κυρίως όμως τη δεύτερη Κυριακή.  Είναι ένα έθιμο σε όλη σχεδόν την Ήπειρο σε πόλεις και σε χωριά. Όταν πλησίαζε το τριώδιο όλα τα παιδιά της γειτονιάς μαζευόμασταν και κανονίζαμαν από που θα βρούμε (διάβαζε κλέψουμε) ξύλα, παλιά λάστιχα αυτοκινήτων, σπασμένα σανίδια και ότι μπορούσαμε να βρούμε τέλος πάντων που να καίγεται.
Από νωρίς το απόγευμα άρχιζε η διαδικασία και το μεγάλο άγχος μας ήταν μήπως βρέξει και μας τα χαλάσει όλα. Αφού η φωτιά άναβε για τα καλά και άρχιζε να νυχτώνει καταφτάναν και οι πρώτοι μασκαράδες της γειτονιάς ή και από άλλες γειτονιές κοντινές. Ο σκοπός των ξένων μασκαράδων δεν ήταν αθώως, Συνήθως ήταν "πράκτορες" για να δουν πόσο μεγάλη φωτιά είχαμε πόσα μεζεδάκια και πίτες είχαν φέρει οι γυναίκες τα κρασιά κ.λ.π. Κι αυτό γιατί γινόταν ένας άτυπος διαγωνισμός ποιά γειτονιά είχε τη μαλύτερη τζαμάλα. Το ξεφάντωμα και ο χορός κρατούσε μεχρι το πρωί της καθαράς Δευτέρας.
Είχα την τύχη να ζήσω για πολλές χρονιές τις φωτιές και των δύο Αποκριών. Την πρώτη Αποκριά (τη μικρή) στο Γραμμένο (βλέπε και την ενότητα Φωτογραφικές αναμνήσεις από το Γραμμένο) και τη δεύτερη τη μεγάλη στα Γιάννενα. Στο Γραμμένο ανάβαμε πάντα φωτιά την μικρή Αποκριά μπροστά στην είσοδο του αυλόγυρου της σχολής και του σπιτιού των Σιατρέων, και ερχόταν από όλο το χωριό. Τη δεύτερη Αποκριά η σχολή έκλεινε εμείς πηγαίναμε Γιάννενα. Δεν ξέρω αν άναβαν φωτιά σε άλλες γειτονιές.
Δυστυχώς μόνο μία φωτογραφία έχω από κείνες τις ανέμελες μέρες και είμαι πολύ μικρός στο Γραμμένο με τον Κώστα  Σιάτρα την ξαναβάζω εδώ. Πάντως αργότερα Κώστας Σιάτρας ,Παύλος Ζούμπας και εγώ είμασταν από τα βασικά "στελέχη" για την οργάνωση της φωτιάς.

 Στη μεγάλη Αποκριά ήμουν πάντα Γιάννενα. Με τα παιδιά της γειτονιάς από μέρες κάναμε εξόρμηση για να κλέψουμε ξύλα. Την πλήρωναν φυσικά τα κοντινά σπίτια αλλά η μεγάλη λεηλασία γινόταν στο Οικοτροφείο λίγο παραπάνω από τη γειτονιά μας όπου συνήθως υπήρχε μεγάλη παρακαταθήκη. Στη γειτονιά μου τη Λούτσα τη φωτιά την ανάβαμε στον πλάτανο μπροστά στο φούρνο του Τζάλα απέναντι από τη στρατολογία.
Άλλες φωτιές που θυμάμαι καλά ήταν στα Λακώματα, στον Πλάτανο (πίσω από το στάδιο) και στο κάστρο.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Τα ψεματάκια μιας "κυρίας"

Αγόρασα σήμερα την κλειστή Κυριακάτικη "Καθημερινή" με το CD του Μ. Θεοδωράκη "ΑξιονΕστι". Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία ερμηνεύουν υποτίθεται ο Μπιθικώτσης και ο Δημήτριεφ με αφηγητή τον Μ. Κατρακη.
Αμ δε!! Τραγουδάει ο Νταλάρας και αφηγητής ο άγνωστος Χ.  Γιατί τόσα ψεματάκια κ. Καθημερινη; Δεν είναι το πρωτότυπο αλλά από κάποια συναυλία.
Να τα γράφετε αυτά κύριοι να ξέρουμε τι αγοράζουμε.

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Δέκα χρόνια από το θάνατο του PETER BOCK-SCHROEDER

Εκλεισαν σήμερα 10 χρόνια από το θάνατο ενός μεγάλου Γερμανού φωτογράφου του PETER BOCK-SCHROEDER.
Ο Σρέντερ γεννήθηκε στο Αμβούργο το 1913. Σε μικρή ηλικία φεύγει από το Αμβούργο και πάει στο Βερολίνο να σπουδάσει φωτογραφία. Την εποχή αυτή στη Βαϊμάρη και  στο Βερολίνο ανθίζει ένα από τα πιό πρωτοποριακά κινήματα το γνωστό Bauhaus.
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τον βρίσκει πολεμικό ανταποκριτή  μετά από μια ατυχή απόπειρα φυγής από τη Γερμανία. Μετά τον πόλεμο ο H. Nannen τον προσλαμβάνει ως φωτορεπόρτερ στο περιοδικό Stern. Δουλευει ως φωτορεπόρτερ σε πολλά μέρη της γης, από την Αλάσκα ως τη Βολιβία και το Περού και από τη Σοβιετική Ένωση ως τη Μ. Ανατολή.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Εκθεση φωτογραφίας του Κ. Μπαλάφα

Στο μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς) μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση φωτογραφίας του μεγάλου Ηπειρώτη φωτογράφου Κ. Μπαλάφα για το αντάρτικο στην Ηπειρο.
Μην χάσετε επίσης (στον ίδιο χώρο) ένα εκπληκτικό video για τη ζωή του. Φωτογράφισα μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες.

Μοιρολόϊ μάνας για το χαμό του παιδιού της.
Βελουχιώτης και Σαράφης στα Γιάννενα

Βλέπε ένα εμπεριστατωμένο άρθρο http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=5338

¨Οπως και το http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.proswpa&id=5344

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Πόσοι καραγκιόζηδες χωράνε σ΄αυτό τον τόπο;

Απ΄ότι φαίνεται πολλοί πάρα πολλοί.

Εγώ  πήρα έναν και τον κρέμασα στο γραφείο μου. Για το κρέμασμα των υπολοίπων οψόμεθα!!

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

GAZARTE - Τίτος Πατρίκιος


Δευτέρα βράδυ (μια άχαρη βραδιά) ο ποιητής Τ. Πατρίκιος τη γλύκανε με τα ποιήματά του΄
(Τη Δευτέρα που μας έρχεται σειρά έχει η Μ. Δούκα).

Τίτος Πατρίκιος


Άλλοι μιλούν για σκύλους και για γάτες

άλλοι για πολιτισμούς που τείνουν να εκλείψουν

άλλοι για ανθρώπους όπως τους ήθελαν

όλα έχουν τη σημασία τους, δεν το αρνούμαι

όμως εγώ μιλώ γι ανθρώπους που τους γνώρισα.

Παρατηρώ από χρόνια τις κινήσεις τους

καθώς συναλλάσονται, συνομιλούν αγγίζονται

παθιάζονται για έρωτες, για δόξα ή για χρήμα

θυσιάζονται σε κοινούς ατέλειωτους αγώνες

ζητωκραυγάζοντας και τραγουδώντας

ή πάλι διασταυρώνονται αμίλητοι, μοναχικοί

βυθισμένοι στις ερημικές τους έγνοιες.



Παρατηρώ εμένα τον ίδιο να συνδέομαι

και ν' αποσυνδέομαι μαζί τους.

Φιλοδοξώ τελικά να συνθέσω

μιαν εποποιία που να μας αποθανατίζει,

μα μόλις χαράξω ένα περίγραμμα τους χάνω

χάνω μαζί κι εμένα, σκορπιζόμαστε

όλοι σε χίλια δυό κομμάτια.

Τουλάχιστον σε κάποια θραύσματα ζωών

ελπίζω να φτιάξω την προσωπογραφία

πέντε έξι ανθρώπων του καιρού μου.




Εξήγηση



Εδώ, στη μέση της πλατείας έξαλλος θα κραυγάζω !..

Θα ξεσκεπάζω μπρος στα μάτια σας

τα πράγματα που τάχατε δεν ξέρετε,

θα ξεδιπλώνω μπρος στα μούτρα σας τη φρίκη

που δήθεν αγνοείτε και τη βαφτίζετε συκοφαντία,

νοσηρή φαντασίωση ή μελοδραματισμό…



Δεν καταλαβαίνετε, ε;..

Δε νιώθετε τη μυρωδιά;..



Λοιπόν όσο κι αν οι υποτακτικοί ψεκάζουνε μ' αρώματα

όσο κι αν παραλλάζη τη φωνή ο άλλος χώρος

όσο κι αν κάποτε τα μπερδεύω εγώ ο ίδιος

κάτι θα φτάση τελικά

στον προορισμό του.


Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω




χωρίς ν’ αγγίζω μια σκιά απ’ το βήμα σου



χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα’ θελες να μείνω;



Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.



Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου



όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου



όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα



μην με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια.



Δεν την αντέχω αυτή τη μάταιη ελπίδα



να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη



μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή


Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ιπτάμενα πέη και άλλα τινά αξιοπερίεργα (στο μουσείο Μπενάκη)



Υπάρχουν  και δύο καταπληκτικές εκθέσεις που αξίζει να δείτε. Η πρώτη αφορά τη ζωή και το έργο του αρχιτέκτονα και ζωγράφου  Δ. Πικιώνη και η δεύτερη έχει τίτλο "Αιτία Θανάτου Ευθανασία".
Για τη δεύτερη βλέπε περισσότερα στο http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=202010001&sid=970