Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Είναι άγρια η νύχτα Τζώνη.

Ο Fluser γράφει κάπου ότι όταν βλέπουμε τις  κινήσεις του φωτογράφου (με μια φωτογραφική μηχανή)  είναι σαν να παρακολουθούμε μια ενέδρα, τις κινήσεις ενός κυνηγού της τούνδρας.

 Έτσι όπως τριγυρνούσα στα στενά των Εξαρχείων ψάχνοντας για το "θήραμά " μου έπεσα πάνω σε δυό άστεγους. Από διακριτικότητα ποτέ δεν φωτογραφίζω άστεγους. Άλλωστε είναι μια καθημερινή πληγή που δεν είναι για φωτογράφιση. Όμως ο ένας τράβηξε το ενδιαφέρον μου γιατί τυλιγμένος σε κουβέρτες μες στο βροχερό και κρύο απόγευμα διάβαζε ένα βιβλίο.

Σήκωσα ασυναίσθητα τη μηχανή αλλά είδα το υψωμένο χέρι του άλλου. Όχι εμένα, βγάλε  τον Τζώνη μου είπε. Αλλά θέλει μπύρα. Οκ. του είπα θα του φέρω μπύρα. Ο Τζώνη με κοίταξε χαμογελαστός. Έβγαλα μερικές και ρώτησα τον άλλο πως τον λένε. Θόδωρο μου είπε. Ο Τζώνη μίλαγε σπαστά ελληνικά. Από που είσαι Τζώνη ρώτησα. Από την Ουαλία μου είπε. O Θόδωρος ήθελε τσίπουρο. Για καλή του τύχη είχα στο αυτοκίνητο. Του γέμισα ένα μπουκάλι και του το έδωσα αγόρασα και δυο μπύρες του Τζώνη.  Είστε φίλοι με το Τζώνη τον ρώτησα; όχι μου λέει απλώς το βράδυ φυλάει ο ένας τον άλλο.

Είναι άγρια η νύχτα.



Όταν γύρισα στο σπίτι το καλοριφέρ δεν είχε ανάψει αλλά εγώ ένοιωσα μια αφόρητη ζέστα.