Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Η λήθη

Δεν κατάλαβα πότε πέρασε αυτός ο χειμώνας και προχθές που περπατούσα στον Υμηττό είδα τους ασφόδελους και θυμήθηκα το ποίημα του Μαβίλη "η λήθη".





 Ίσως από τα πιό ωραία σονέτα που έχουν γραφεί και σίγουρα το πιό όμορφο του Μαβίλη.


Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.

Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.

Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.

Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.






Και παντού άλλα "άσημα" λουλουδάκια, μαργαριτούλες που θα χαθούν στη πρώτη ανοιξιάτικη βροχή.





Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Φράουλες και

γαρίφαλα. Στη λαϊκή του Σαββάτου.


Σημαίες και πατάτες.




















ξεπουλήσαμε. Να τα μαζεύουμε σιγά σιγά.


Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Η πρώτη αγάπη

δεν ξεχνιέται ποτέ.

Ένα καθάρισμα λίγα χάδια και μετά ξανά στο σκοτάδι του σάκου και των αναμνήσεων.